[ శశిధర్ పింగళి ]
నీ మోకాళ్ళపై - నే
బొర్లా పడుకుని
బోసినవ్వులు
నవ్వుతూ ఊయలలూగే - ఆ
అపురూప క్షణాలు -
పడుతూ లేస్తూ అడుగులేస్తూ
నిన్ను చేరుకున్న వేళ - నీ
కళ్ళల్లొ మెరిసే ఆ అనంద క్షణాలు -
నా బంగరు
భవితవ్యానికి
నీ కళ్ళతొ కలలు కంటూ
ఎదురు చూసే ఆ నిరీక్షణాలూ
అవిశ్రాంతంగా శ్రమిస్తూ కూడా
అర్ధ రాత్రిదాకా తోడుండే
నీ
అనురాగ వీక్షణాలు
నా కోసం త్యాగం చేసిన వెన్ని క్షణాలో
నాకోసం వీపున మోసిన వెన్ని వ్రణాలో
ఏ త్యాగమయమూర్తుల ప్రక్కనో నీకు
పీఠమేసి నిలబెడుతున్నాయి -
వేలుపట్టి నిలబెట్టిన రొజులే కాదు
వేలుకట్టి చదివించిన రొజులూ గుర్తే !
యెందుకు నాన్నా యివన్నీ అంటే
అమాయకంగా నవ్వే ఆ నవ్వూ -
అంతర్లీనంగా ప్రవహించే ప్రేమేమో
కళ్ళల్లొకి చిమ్మి చిన్నగా మెరుస్తుంది గానీ
మౌనం గీత దాటని మాట
కోరని వరాలిన్ని యిచ్చినా
యింకా- ఓ
కోరిక వుంది నాన్నా! తీరుస్తావా?
త్యాగాన్ని నీ వద్దే వుంచుకుని
ప్రేమానురాగాల్ని పంచి యిచ్చేసావ్
ఇప్పుడా త్యాగం కూడా నా కిచ్చేయవూ
రేపు - నాకు పనికొస్తుందన్న స్వార్థం కాదు
నాన్నా.. ఇక పై నీకా అవసరం లేదందుకే
అడుగుతున్నా
- ఇస్తావుకదూ .. మన్నిస్తావుకదూ!
***
7 కామెంట్లు:
excellent
After a long time I am seeing one comment.
Thank you....
Ultimate!!!మనసు పొరల్లో ఏవో జ్ఞాపకాలను అలా తట్టి లేపింది మీ కవిత. అద్భుతః
ధన్యోస్మి! మీ స్పందనకు అభినందనకు వేనవేల కృతఙ్ఞతలు.
Awesome and real meaning of dad reflects in this poem
Thank you!
really awesome mi kavitha lu chala bagunnay ... very heartful meaning from inside
please watch and subscribe our channel and encourage us too
https://www.youtube.com/garamchai
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి